Punktem wyjścia autorki dokumentu jest tajemnicza, samobójcza śmierć. Niewiele wie ona na ten temat (brak świadków), a temat traktuje osobiście (dotyczy jej brata). W efekcie dostajemy coś w rodzaju eseju o tajemnicy oceanu i jego mrocznej sile, w którym reżyserka skupia się na 3 różnych przypadkach. Ogląda się to dobrze, zwłaszcza, że za zdjęcia odpowiada Lars Skree, czyli operator Sceny ciszy i Armadillo.
napisał o Jak spotkać syrenę
Punktem wyjścia autorki dokumentu jest tajemnicza, samobójcza śmierć. Niewiele wie ona na ten temat (brak świadków), a temat traktuje osobiście (dotyczy jej brata). W efekcie dostajemy coś w rodzaju eseju o tajemnicy oceanu i jego mrocznej sile, w którym reżyserka skupia się na 3 różnych przypadkach. Ogląda się to dobrze, zwłaszcza, że za zdjęcia odpowiada Lars Skree, czyli operator Sceny ciszy i Armadillo.